شروط محدود کننده شخص ثالث در قراردادهای تجاری بین المللی
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی
- author احسان حدیدی
- adviser غلام نبی فیضی چکاب محمد رضا پاسبان
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1389
abstract
برای بررسی اینکه آ یا شروط معافیت به اشخاص ثالث نیز تسری دارد یا خیر باید به بررسی اصولی مانند اصل انتقال حقوق قراردادی و اصل آزادی اراده ها و اصل لزوم وفای به عهد پرداخت که این نتیجه حاصل میشود که در برخی موارد مانند ایادی متعاقب قراردادی و وراث شروط محدود کننده اشخاص ثالث را نیز متعهد میکند
similar resources
استقلال شرط داوری در قراردادهای تجاری بین المللی
داوری‌یکی از مهم ترین روشهای حل و فصل اختلافات بینالمللی است. این روش، آسانتر، ارزانتر و سریعتر از دیگر روشهای حل اختلاف میباشد. قرارداد می‌تواند حاوی شرط ارجاع اختلافات به داوری باشد. شرط داوری از قراردادی که متضمن آن است مستقل است. در نتیجه، بحث بر سر اعتبار قرارداد حاوی شرط داوری لزوماً بر شرط داوری‌یا سلب صلاحیت از دیوان داوری برای استماع اختلاف طرفین درباره قرارداد مورد اختلاف موثر ...
full textشروط محدود کننده و ساقط کننده مسئولیت در قراردادهای حمل و نقل تجاری
ما در خصوص صحت یا بطلان شروط محدودکننده و ساقط کننده مسئولیت در قراردادها این شروط را دو فرض مورد بحث قرار می دهیم : فرض اول این است که طرفین قرارداد قبل از انجام قرارداد به عبارتی قبل از حرکت متصدی حمل و نقل این شرط را ممکن است در قرارداد مقرر کنند که متصدی حمل در صورت بروز خسارت نسبت به کالا یا مسافر از مسئولیت معاف باشد یا میزان مسئولیت او را تا مبلغ خاصی محدود کنند اما فرض دوم این است که اگ...
پرداخت به شخص ثالث
بدهکار در مقام انجام تعهد باید به گونه ای مورد بدهی را بپردازد که قانون آن را به رسمیت بشناسد و به پایان یافتن تعهد او در برابر بستانکار بینجامد، اما زمانی که ایفای ناروا و غیر صحیح واقع گردد، چاره ای جز تصحیح یا پرداخت مجدد آن نخواهد بود. در این مختصر علاوه بر راههای تصحیح ایفای ناروا دربارة وظیفه قانونی بدهکار در دو فرض امتناع طلبکار از دریافت مورد تعهد و ناشناخته بودن طلبکار برای بدهکار نیز ...
full textادّعای حقوق فکری شخص ثالث نسبت به مبیع در حقوق‌ایران، مصر، انگلیس و کنوانسیون بیع بین المللی (1980 وین)
یکی از موارد نقض[1] حقوق مالکیت فکری(معنوی)[2]، فروش کالای تقلبی و تقلیدی است که به صورت غیر مجاز براساس محصول فکری شخص ثالث، تولید و فروخته شده است. ادعای شخص ثالث نسبت به مبیع در چنین مواردی، در واقع اعتراض به‌این نقض حق است که در قالب "عقد بیع" رخ داده است. مدعی ثالث در این‌گونه موارد ممکن است خود، مالک نخستین حق فکری بوده و ممکن است شخصی باشد که مجوز بهره‌برداری از آن حق را از مالک تحصیل ن...
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023